پاسخ داده شد: بیشترین سوالات باستان شناسی

هدف اصلی ما ارائه بهترین فلزیاب ها ، گنج یاب ها و طلایاب ها به مشتری است . شرکت آسیا مدرن وارد کننده ، همچنین خرید و فروش فلزیاب ، گنج یاب و طلایاب در ایران و خاورمیانه است . بادغیس و بوشنگ در دست یک وَزُرگ اداره میشد. برتولد اشپولر میگوید ایران واقعاً یک واحد سرزمینی یکپارچه و معین نبود و اطلاعاتی که تا امروز باقی ماندهاند، نه واضح هستند و نه از دقت کافی برخوردارند که بفهمیم مرزهای ایران کدام مناطق بوده است و تنها میشود به تصویری ذهنی و حدودی اکتفا کرد. این آبانبار هنگام پیگردی جهت روشن کردن وضعیت پی و مصالح به کار رفته درساختار دیوار شارستان شهر بلقیس برای مرمت اضطرای در سال ۱۳۹۰ در ضلع جنوبی شارستان شهر بخش کوچکی از یک سازه آجری شامل سردر ورودی و تعدادی پله کشف گردید که احتمال میرفت این سازه بقایای یک آبانبار است طی کاوش فصل پنجم شهر تاریخی بلقیس جهت روشن شدن وضعیت این ساختار یک ترانشه در ادامه سازههای قبل ایجاد گردید که مدتی پس از کاوش منجر به نمایان شدن بخش عظیمی از مخزن گردید، این قسمت از بنا به شکل یک دایره به قطر ۲۵/۴ و عمق ۵ متر در دل زمین با شفته آهک و آجر ایجاد گردیدهاست و قسمت داخلی آن بدون اندود بوده و تنها درنزدیک کف سازه حدود ۱ متر دارای یک اندود نازک آهک است.

شامل ایران، بخش بزرگی از قفقاز و آسیای مرکزی میپردازد. این دندان آسیای کوچک که مربوط به کودکی نُه ساله است، به روش طیفسنجی گاما سالیابی شده که تاریخی بین ۲۰ تا ۲۵ هزار سال پیش را نشان میدهد. یافت شدن سکونتگاهی با قدمت هشتصد هزار سال در آسیای میانه این گمان را طرح کرده که در ایران نیز در آن زمان انسانهایی میزیستهاند. پیش از ورود آریاییان به فلات ایران تمدنهای بسیار کهنی در این محل شکفته و پژمرده شده بودند و تعدادی نیز هنوز شکوفا بودند. به این ظروف نیز میتوان "منبت" اطلاق کرد.» (کامبخش فرد، 1389) ظروف اسگرافیتو احتمالا از رایج ترین سفال های لعابدار دوران اسلامی اند،«همچنان که آرتور لین درباره این ظروف تحت عنوان "سفال رایج" صحبت کرده است.» (خلیلی، 1384) سفال لعاب لکه ای یا لعاب پاشیده و نقش كنده درگلابه(اسگرافيتو): همانند سفال با لعاب لكه اي، سفال اسگرافيتو هم پيشينه اي نسبتاً پیچیده دارد.

برخی از قدیمیترین آثار باستانی کشفشده در ایران، همانند نمونههای کاوش شده در کشفرود و گنج پر در شمال این کشور، گواهیدهندهٔ حضور انسان در ایران از دوران پارینهسنگی زیرین هستند. اران، ارمنستان و آذربایجان نیز تا کنارهٔ بیلقان و دربند، در ساحل غربی خزر، جزئی از این نواحی بود. مادها (نیاکان آذربایجانیها و کُردهای امروزی)، در منطقهای سکنی گزیدند که شامل همدان کنونی در شرق، کردستان در غرب و منطقه آذربایجان در شمال میشد. در کرانههای جنوبی دریای مازندران، سرزمینهای دیلم، گیلان و مازندران از لحاظ سیاسی، چه پیش از اسلام و چه پس از اسلام، دارای استقلال بودند ولی از نظر جغرافیایی بخشی از ایران بهشمار میآمدند. با فتوحات قتیبة بن مسلم این امر تغییر یافت و از نظر سیاسی، تا خاوریترین نقاط جزئی از خلافت اسلامی شد. رؤیای او در مورد آنچه از آن به عنوان «تمدن بزرگ» یاد میکرد، منجر به نوسازی سریع صنعتی و نظامی و همچنین اصلاحات اقتصادی و اجتماعی بسیاری در ایران شد. هرچند کاوشهای مربوط به دوره پارینهسنگی در ایران (تا ۱۲۰۰۰ سال پیش) ناچیز است، اما با توجه به موقعیت جغرافیایی فلات ایران، این سرزمین تنها پلی بودهاست که انسان شکارچی-گردآورنده در مهاجرت از آفریقا به جنوب آسیا میتوانسته از آن عبور کند.

کاربرد تاریخی ایران تمام مرزهای سیاسی کشوری که تحت تسلط ایرانیان بود همچو میانرودان و اغلب ارمنستان و جنوب قفقاز را هم در بر میگیرد. قلمرو مادها از جنوب به اصفهان، یکی از سکونتگاههای پارسهای هخامنشی منتهی میشد. سکونتگاههای نوسنگی یافت شده در ایران همگی در محلهایی هستند که امکان کشت دیم فراهم بوده است. درحالی که دوره پیشایلامی موضوع مورد علاقه در کاوش بوده است، فرهنگ یانیک در شمال غرب ایران نادیده گرفته شده است. انسانهای قدیمی، بر روی کوزه های سفالی که در آنها جواهرات و طلاهایشان را پنهان می کردند، نعل اسب می گذاشتند. اما با حفاریها و کاوشهای باستان شناسی جدید که در بیشترمناطق ایران روبه رشد است و سفالینه های فراوانی از اینگونه به دست آمده دیگر نمی توان مرکز اولیه ساخت این ظروف را به سادگی به سامره و بغداد نسبت داد و در مورد خاستگاه اولیه آن باید منتظر داده های باستان شناسی و مطالعه علمی آنها بود. مطالعه عصر برنز اولیه نیز دچار همین ناهمگونی است.